Jak zwykle to u mnie bywa, do najnowszego albumu Daft Punk zabrałem się ze sporym poślizgiem. Powiem Wam, że nie wywarł na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia. Słychać tu nakład pracy włożonej w powstanie albumu, że to porządna robota, a nie jakieś odcinanie kuponów od popularności. Jednak nie tego się spodziewałem.

Oczekiwałem płyty bardziej „elektronicznej”, a dostałem coś, co (z małymi wyjątkami) przypomina remiksy piosenek disco z lat 70. I, powiem szczerze, nie rozumiem zachwytów nad tą płytą – jest dobra, ale nie wybitna.